گذاشته ایم دم ِ کوزه و آبش را میخوریم . . .

آنقدر میخوریم که سیریم

سیر ِ سیر

یک سیری کاذب که در مانش جز تشنگی نیست

دین را میگویم

همین رگه ی رنگی ِ میان سفید و سیاه های روزمرگی هایمان

همین طاقچه نشین ترین اصل ِ زندگی

وقتی میگویم دنیا دارالمجانین است همه چپ چپ نگاهم میکنند

همایش سه ساعته و چهارساعته برگزار میکنند و دهان به دهان جلسات نقد و نظر میگذارند

که فیلم های سینمایی را "خوب " و "بد " کنند

با معیار بهترین کارگردانی

رساترین فیلنامه

بهترین بازیگر

بهترین جلوه های ویژه

هه

جرات داری برو پشت تریبون و اعلام کن : ببخشید ! چیزی به عنوان معیار اسلامی بودن هم مد ّ نظر شما هست؟!

تورا همراه با تمام اعتقاداتت از پرده میکشند پایین و دهانت را هم پلمب میکنند

عنصر ضد ارزش ِ اُمّل ِ متحجر ِ متعصب ِ . . .

. . .

همه چیز زیر سر خودمان است

فرهنگ و دین ِ فرزندانمان را به دست باد سپرده ایم

با فیلم هاضد  ارزش هارا به فرزندانمان می آموزیم

نا هنجارها را در خود آگاه و ناخود آگاهشان هنجار ثبت میکنیم

اعتقادات نسل های آینده را با رسانه هامان  آبیاری میکنیم

رسانه ای که "ارشاد" را رساله میداند و نماینده ی تام الختیار ِ شرع

ارشادی که معلوم نیست هرروز دین را به  "هوای " نفس چه کسی خم و راست میکند 

که حلال و حرام آمیخته با هم را به دیده و شنیده های مردم میسپارد

رسانه ای که  تمام آموزشش به کودکان فنر زدن با لحن و وزن شعرهای بامحتواست!

کودک ِ ایرانی مسلمان

منبع ِ نشاطش موسیقی  میشود ومعیار  ارزش گذاری اش رنگ لباس

حالا بیا و اسلامی بزرگش کن . . .

رسانه ای که در آن زن 40 ساله هنوز نقش ِ دختر را بازی میکند و کلی هم خواستگار دارد

نمونه اش همین بهاره رهنمای خودمان

ارزش زن در زیبایی های تصنعی اوست

ریشه ی خانواده علاقه هایی بر مبنای هوس است 

مرد ها نه مردی دارند ،نه غیرت 

عزتشان به دست ِ خالی در جیب نیست

عزتشان به ماشین زیر پایشان است

رسانه ی ما آسمان ِ غبار گرفته ای پوشیده از ابرهای اسیدی است

و فرزندان ما از این رسانه ستاره میچینند

ستاره های بی سر و دمی که نه ریشه دارند و نه میوه

شده اند   خوراک فرهنگی ِ نسل جوان

هرچه فاسد تر ،خوشمزه تر

اصلا

ذائقه ها هم انگار در حال تغییر است

. .  .

ذائقه ها در حال تغییر است

و هیچ کس فریاد نمیزند

که گناه است کام ِ مردم را به تلخی گناه عادت دادن

وقتی که شیرینی ِ دین ،روزی بهشتی ِ انسان هاست . . .

البته به شرط اینکه

"گناه" را با معیار شرع بسنجیم . . .نه مجوز ارشاد

حقیقتی در این میان است :

ما فقط دم از اسلام میزنیم

میبوسیم و میگذاریمش روی طاقچه و میگوییم:

مقدس است

همین . . .

خاطره شده درچهارشنبه 91/2/27ساعت 2:53 عصربا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |